Waarom Monero een Staartemissie Heeft

Als de meeste mensen denken aan wat Monero onderscheidt, denken ze aan de privacytechnologie van Monero. De meesten zouden inderdaad de privacy, en de fungibiliteit die het ontgrendelt, beschouwen als de bepalende eigenschap van Monero, en het belangrijkste wapen dat het in de ring brengt in vergelijking met andere munten. Wat de meeste mensen misschien niet weten, is dat Monero andere protocolverschillen bevat dan Bitcoin en zijn derivaten, waarvan sommigen beweren dat ze net zo belangrijk zijn als de privacytechnologieën van Monero. In dit artikel kijken we naar één daarvan: de staartemissie.

Laten we eerst definiëren wat deze term betekent. Een staartemissie is een onophoudelijke subsidie van blokbeloningen, zelfs nadat de ‘laatste’ Monero is geslagen. Met andere woorden, de blokbeloning van Monero zal nooit naar nul dalen, maar eerder tot het 0,6 XMR per blok bereikt, en vervolgens daar voor altijd blijven. Miners worden altijd betaald om Monero te minen en zullen nooit alleen afhankelijk zijn van een vergoedingsmarkt.

Maar laten we even een stapje terug doen en mining op een zeer hoog niveau bekijken. Monero miners worden gestimuleerd om een netwerk te beveiligen door hashes te minen. De stimulans is de mogelijkheid om Monero te maken als ze een nieuw blok vinden. Deze Monero wordt op twee manieren toegekend. Ten eerste ontvangt de miner de betaalde vergoedingen van elke gebruiker die heeft betaald voor de opname van hun transactie in het blok. Dit zijn de transactiekosten die u betaalt als u een transactie verstuurt. Ten tweede ontvangt de miner een vooraf bepaalde hoeveelheid Monero van het protocol zelf. In de meeste gevallen is deze 'blokbeloning' aanzienlijk hoger dan de transactiekosten van de gebruiker, en hier verdienen miners het meeste geld. Deze blokbeloning dient om de miners financieel te laten investeren in de beveiliging van de keten, maar ook om nieuwe munten in omloop te brengen.

In de meeste cryptocurrency-protocollen wordt deze blokbeloning in de loop van de tijd afgebouwd. De meeste Bitcoin-derivaten hebben zogenaamde halveringen, vooraf bepaalde tijdstippen waarop de blokbeloning halveert (zoals van 20 BTC naar 10 BTC). Deze halveringen vinden om de paar jaar plaats en elke keer dat dit gebeurt, neemt de beveiliging van het netwerk af. Waarom? Nou, we moedigen de lezer aan om dan ons artikel over mining en RandomX te lezen, en door dit te doen zullen ze leren dat mining een race is. Blokbeloningen worden alleen uitgedeeld aan degenen die een blok vinden, en er zijn veel entiteiten in competitie om dit te doen. Wanneer de beloningen hoger zijn, zijn meer mensen geïnteresseerd in het spelen van dit spel, terwijl wanneer de beloningen laag zijn, minder mensen, zelfs degenen met de uitrusting om dit te doen, bereid zullen zijn hun tijd en middelen te gebruiken om kans te maken op een miezerige prijs.

We beginnen al aan de oppervlakte te komen van de reden voor Monero's staartemissie. Ook Monero heeft een afnemende blokbeloning, hoewel er in tegenstelling tot Bitcoin geen halveringen zijn. In plaats daarvan is elke blokbeloning een klein bedrag minder dan de vorige, dus de verlaging verloopt veel soepeler. Maar de vraag voor alle cryptocurrencies is: "Wat gebeurt er als de blokbeloning nul bereikt?" Dit is een vreemde situatie waarin we allebei het antwoord weten en niet weten. Het deel dat we weten is dat er geen blokbeloningssubsidie meer zal zijn, wat betekent dat miners alleen moeten worden gestimuleerd door de gebruikerstransactiekosten. Wat we niet weten, is of deze bedragen voldoende zullen zijn om de miners de ketting te laten beveiligen.

Zoals eerder vermeld, weegt de blokbeloning op dit moment aanzienlijk zwaarder dan de transactiekosten, dus de hoop is dat naarmate meer gebruikers de keten gebruiken, de kosten zullen stijgen, en met hogere kosten zullen de miners het de moeite waard vinden in hun tijd door te gaan met minen. Er is echter nog een andere kant van dit scenario, namelijk de kant van de gebruikers. Als de kosten stijgen, wordt het voor iedereen veel duurder om transacties met cryptocurrency uit te voeren, waardoor het mogelijk wordt afgeschermd van degenen die niet over voldoende financiële middelen beschikken. Maar aan de andere kant, als de kosten laag blijven en de blokbeloning naar nul gaat, zullen maar heel weinig miners het netwerk beveiligen, waardoor het kwetsbaar blijft voor 51% aanvallen en omgekeerde transacties.

Niemand heeft goede antwoorden op dit scenario en er is nog geen enkele grote munt in deze fase van hun crytpocurrency-leven gekomen, dus we hebben er ook geen praktijkervaring mee. Het is allemaal speculatie. Een gok. Bitcoin wedt dat de vergoedingen voldoende zullen zijn om de miners te onderhouden, zelfs als dit betekent dat de armen worden uitgesloten. Monero maakt een andere weddenschap. Monero wedt dat de vergoedingen alleen niet voldoende zijn voor ketenbeveiliging, dus neemt het een staartemissie op als onderdeel van het protocol.

We herinneren de lezer eraan dat de blokbeloning nooit lager zal zijn dan 0,6 XMR per blok. Zal dit genoeg zijn om miners te stimuleren? We weten het niet, maar het is zeker beter dan 0, wat bijna elke andere valuta in hun protocol heeft ingebouwd.

De belangrijkste kritiek op deze aanpak is dat dit betekent dat de voorraad van Monero in theorie oneindig is, wat na verloop van tijd inflatie veroorzaakt, terwijl munten die de blokbeloning beperken een eindige voorraad hebben, terwijl hun schaarste de waarde in de loop van de tijd verhoogt. We zijn van mening dat dit argument om verschillende redenen onvoldoende is.

Ten eerste, wat heeft u aan een schaarse munt van hoge waarde die gemakkelijk kan worden aangevallen, gecensureerd en ondermijnd vanwege de lage beveiliging? De lage beveiliging zou in ieder geval de waarde verlagen, meer dan compenseren voor de toename die de schaarste zou opleveren. Ten tweede, hoewel het aanbod van Monero theoretisch oneindig is, is de inflatie lineair en neigt het naar nul als een jaarlijks percentage, in tegenstelling tot fiat dat exponentieel is.

De inflatie van Monero is van tevoren precies bekend en kan nauwkeurig worden geprojecteerd, in tegenstelling tot fiat dat in een bepaald jaar min of meer kan stijgen op basis van de grillen van de machthebbers. Dit behoudt nog steeds de cypherpunk-geest van het verwijderen van de mogelijkheid van menselijke corruptie door middel van protocol-afgedwongen technologie. Met het extra voordeel van de gemoedsrust dat de veiligheid van Monero's blockchain door middel van mining er zal zijn zolang de wereld het nodig heeft.

Het laatste punt dat we willen bespreken is eerlijkheid. Geld wordt op verschillende manieren gebruikt: als waardeopslagmiddel, als ruilmiddel en als rekeneenheid. In een systeem waar het aanbod eindig is, stopt de inflatie, wat betekent dat degenen die het gebruiken als waardeopslag het systeem gratis gebruiken. Ze profiteren van de voortdurende zekerheid die de miners bieden zonder er iets voor te betalen, want zonder inflatie verliest hun geld in de loop van de tijd snel hun waarde. Omgekeerd wordt iedereen die de valuta als ruilmiddel gebruikt, bestraft (via mogelijk hoge transactiekosten). Dit zal mensen aanmoedigen om te houden maar niet uit te geven, en vertekent de eerlijkheid van het systeem om houders te bevoordelen. Door een staartemissie te hebben, egaliseert dit de vergelijking. Nu betalen houders ook een kleine belasting, via inflatie, voor de veiligheid van het systeem. De staartemissie maakt het eerlijker voor iedereen.