Πώς οι Κρυφές Διευθύνσεις του Monero Προστατεύουν Την Ταυτότητά σας

Η Monero έχει εφαρμόσει μια τριπλή προσέγγιση για το απόρρητο. Αυτές οι τεχνολογίες είναι ring signatures, που κρύβουν την αληθινή έξοδο (αποστολέας), RingCT που κρύβει τα ποσά και stealth διευθύνσεις που κρύβει τον δέκτη. Σήμερα, θα συζητήσουμε την τελευταία από αυτές τις αναφερόμενες τεχνολογίες: stealth διευθύνσεις.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα άτομο μπορεί να θέλει να κρύψει σε ποιον στέλνει. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε σε κανέναν να προσπαθήσει να μας πείσει ότι όλα τα παραδείγματα αυτού είναι δυσάρεστες συμπεριφορές. Πράγματα όπως η αποστολή σε ένα μη δημοφιλές πολιτικό κόμμα, η δωρεά σε φιλανθρωπικές οργανώσεις ή η υποστήριξη όσων η κουλτούρα θεωρεί «ακυρωμένα» είναι όλα παραδείγματα όπου κάποιος μπορεί να θέλει να κρύψει τις συμπεριφορές δαπανών του φοβούμενος αντίκτυπο, αλλά είναι απολύτως νόμιμες από τη φύση τους.

Σε ένα διαφανές blockchain, οι διευθύνσεις στις οποίες κάποιος στέλνει τις συναλλαγές του είναι ορατές σε όλους. Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη ότι εάν οι ίδιοι οι miners διαφωνούν με το πού πηγαίνουν τα χρήματα, μπορούν να επιλέξουν να μην τα εξορύξουν σε μπλοκ, λογοκρίνοντας ουσιαστικά αυτήν τη συναλλαγή σε μια φαινομενικά ανθεκτική στη λογοκρισία πλατφόρμα. Ο μόνος τρόπος για να μην είναι δυνατή αυτή η, ομολογουμένως απίθανη, λογοκρισία είναι εάν οι miners δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των συναλλαγών, επειδή όλα τα μεταδεδομένα στην αλυσίδα αποκρύπτονται με διάφορα μέσα. Κάτι για το οποίο είναι γνωστός ο Monero.

Το Monero λύνει αυτό το πρόβλημα των διαφανών διευθύνσεων εφαρμόζοντας stealth διευθύνσεις, μια τεχνολογία που αρχικά δημιουργήθηκε για το Bitcoin το 2011 από τον χρήστη του φόρουμ Bitcoin Talk ByteCoin (η σχέση με το Bytecoin, το οποίο αργότερα θα ενσωματώσει μυστικές διευθύνσεις, είναι άγνωστη). Ωστόσο, η τρέχουσα μορφή stealth διευθύνσεων έχει αρκετές βελτιώσεις σε σχέση με την αρχική ιδέα. Αλλά πρώτα, για να δούμε πώς λειτουργούν, ας μιλήσουμε για κλειδιά.

Είναι δύσκολο να βρίσκεσαι στον χώρο των κρυπτονομισμάτων και να μην ακούς για κλειδιά. Φράσεις όπως «δημιουργήστε αντίγραφο ασφαλείας του ιδιωτικού σας κλειδιού» είναι κοινές, αλλά όταν ένας μέσος Τζο ακούει τις λέξεις «δημόσιο κλειδί» και «ιδιωτικό κλειδί» φοβάται και πιστεύει ότι θα είναι πολύ τεχνικό και μπερδεμένο για να το καταλάβει. Αλλά μην ανησυχείς. Θα το κάνουμε αργά και θα χρησιμοποιήσουμε πολλά παραδείγματα.

Τα δύο είδη κλειδιών που χρησιμοποιούνται στα κρυπτονομίσματα είναι, όπως μόλις αναφέρθηκε, δημόσια και ιδιωτικά. Αυτά τα δύο κλειδιά συνήθως έρχονται σε ένα ζευγάρι, που σημαίνει ότι ένα συγκεκριμένο δημόσιο και ιδιωτικό κλειδί συνδέονται μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα, συνήθως το δημόσιο κλειδί προέρχεται από το ιδιωτικό, πράγμα που σημαίνει ότι αν γνωρίζετε το ιδιωτικό κλειδί, το πορτοφόλι σας μπορεί να κάνει μερικά καλά μαθηματικά και να βρίσκει το σωστό δημόσιο κλειδί κάθε φορά.

Τώρα, όπως υποδηλώνουν τα ονόματα, το δημόσιο κλειδί μπορεί να είναι δημόσιο χωρίς συνέπειες. Συνήθως είναι ένα μέρος της διεύθυνσης που μοιράζεστε για να λαμβάνετε χρήματα στο πορτοφόλι κρυπτονομισμάτων σας. Ακολουθώντας επίσης το ομώνυμο κλειδί, το ιδιωτικό κλειδί είναι ένα από αυτά που δεν πρέπει να κοινοποιηθεί. Είναι αυτό που σας επιτρέπει να υπογράψετε και να ξοδέψετε μια συναλλαγή, οπότε αν κλαπεί ή κοινοποιηθεί, τότε το άτακτο τρίτο μέρος μπορεί να ξοδέψει τα χρήματά σας, συνήθως για τον εαυτό του.

Μια εύκολη αναλογία με αυτό θα ήταν ένα λουκέτο και το κλειδί που απαιτείται για να το ξεκλειδώσετε. Το ανοιχτό λουκέτο μπορεί να μοιραστεί ελεύθερα, και πράγματι όλα μπορούν να κλειδωθούν με αυτό το λουκέτο, αλλά μόνο το άτομο με το κλειδί μπορεί να ανοίξει οτιδήποτε είναι κλειστό στο λουκέτο. Το λουκέτο μπορεί να αντιγραφεί και να κοινοποιηθεί, το κλειδί δεν πρέπει να είναι.

Αυτά τα κλειδιά συνήθως αφαιρούνται από το χρήστη, επομένως δεν τα βλέπετε ποτέ πραγματικά. Στο Monero, δεν εμφανίζονται καθόλου ως τρομακτική αλφαριθμητική χορδή. Στο Monero, ο κοινός χρήστης γνωρίζει το ιδιωτικό κλειδί ως τον σπόρο του. Ο σπόρος (που πρέπει να γράψετε αν δεν το έχετε), είναι στην πραγματικότητα απλώς ένα αναγνώσιμο από τον άνθρωπο ιδιωτικό κλειδί.

Βλέπετε; Δεν είναι τόσο τρομακτικό τελικά. Επιστροφή στις μυστικές διευθύνσεις.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι κρυφές διευθύνσεις δεν δημιουργήθηκαν αρχικά για το Monero, αλλά για το Bitcoin. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες νέες ιδέες, αυτή η πρώτη επανάληψη είχε προβλήματα. Η επόμενη προσπάθεια ήρθε όταν το CryptoNote δημιουργήθηκε από τον Nicholas van Saberhagan για το Bytecoin, τον πρόδρομο του Monero (δείτε την ιστορία μας του Monero και του Bytecoin εδώ), και ενώ ήταν μια σαφής βελτίωση σε σχέση με το αρχικό, ακόμη και μερικά λεπτά ελαττώματα.

Τελικά, μια τελευταία επανάληψη προέκυψε από έναν προγραμματιστή για ένα άλλο πλέον ανενεργό κρυπτονόμισμα απορρήτου, το οποίο διόρθωσε τα εκκρεμή ζητήματα απορρήτου και ασφάλειας με την ιδέα. Αυτό τελικά έφτασε στο Monero και είναι αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα.

Παρόλο που αυτά τα ζητήματα απορρήτου και ασφάλειας λύθηκαν, οι ίδιες οι κρυφές διευθύνσεις πρόσθεσαν ένα διαφορετικό είδος ιδιορρυθμίας στις τεχνολογίες blockchain, κάτι που δεν υπήρχε πριν. Η ανάγκη για σάρωση. Εφόσον οι διευθύνσεις λήψης δεν εμφανίζονται δημόσια στο blockchain, ο παραλήπτης δεν γνωρίζει ποτέ αν κάποια δεδομένη συναλλαγή είναι δική του, επομένως πρέπει να σαρώσει κάθε εισερχόμενη συναλλαγή με το ιδιωτικό του κλειδί για να δει αν είναι δικό του.

Με τα νομίσματα διαφάνειας, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να ελέγξουν αν μια συναλλαγή αποστέλλεται στη διεύθυνσή σας. Μια εύκολη ερώτηση ναι ή όχι. Αλλά με τις κρυφες διευθύνσεις, κάθε συναλλαγή θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι αυτή που σας αποστέλλεται, επομένως πρέπει να προσπαθήσετε να ξεκλειδώσετε κάθε μία με το ιδιωτικό σας κλειδί για να δείτε αν ανοίγει.

Αυτό είναι ένα επιπλέον βήμα που το Bitcoin και τα παράγωγά του δεν διαθέτουν και κάνει την αρχική ρύθμιση του πορτοφολιού, μαζί με τον συγχρονισμό ενός πορτοφολιού όταν δεν το έχετε ανοίξει για λίγο, πολύ περισσότερο από το Bitcoin. Ωστόσο, η ανταλλαγή κρίνεται απαραίτητη, για να ξεκλειδώσετε τις εγγυήσεις απορρήτου που έχει. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με το πιο αδύναμο σημείο του trifecta απορρήτου, οι υπογραφές δακτυλίου, οι μυστικές διευθύνσεις δεν υπόκεινται σε ευρετικές μεθόδους. Βασίζεται σε δοκιμασμένη και αληθινή κρυπτογραφία ελλειπτικής καμπύλης, στην οποία βασίζεται ολόκληρο το Διαδίκτυο, επομένως η διάσπασή της θα σήμαινε τέλος στην ασφάλεια των υπολογιστών γενικά, και όχι μόνο στο Monero.