Το Wired Magazine κάνει Λάθος Σχετικά με το Monero, Να Γιατί

Τόσο στον τομέα του απορρήτου όσο και στον τομέα των κρυπτονομισμάτων, η παραπληροφόρηση είναι συχνά εκτός ελέγχου. Έχουμε ένα άρθρο που περιγράφει δεκαπέντε συνήθης λανθασμένες ή ξεπερασμένες υποθέσεις σχετικά με το Monero, αλλά θέλουμε να αφιερώσουμε χρόνο για να εξετάσουμε ένα συγκεκριμένο άρθρο που συχνά αναφέρεται και κυκλοφορεί από σκεπτικιστές του Monero.

Η δημοσίευση Wired δημοσίευσε ένα άρθρο στις 27 Μαρτίου 2018, το οποίο γράφτηκε ως απάντηση σε μια άλλη πρόσφατη εφημερίδα που δημοσιεύτηκε από διάφορους ακαδημαϊκούς με τίτλο: «An Empirical Analysis της ιχνηλασιμότητας στο Monero Blockchain”.

Μολονότι η εργασία συντάχθηκε από άτομα που ειχαν σαφή σύγκρουση συμφερόντων (διαβάστε: είναι σύμβουλοι και έχουν μερίδιο στο Zcash), η δημοσίευση έτυχε μέτριας αποδοχής από την κοινότητα Monero ως επιβεβαίωση στοιχείων που η κοινότητα έχει ήδη γνωρίσει και έγραψαν σχετικά στις δικές τους εργασίες Monero Research Lab (MRL-0001 και MRL-0004) η παλαιότερη από τις οποίες δημοσιεύθηκε τέσσερα χρόνια πριν. Υπήρχαν επίσης αρκετές απογοητεύσεις με αυτό, ωστόσο, κυρίως η σύγκρουση συμφερόντων, το γεγονός ότι τα ζητήματα ήταν ήδη γνωστά, συζητήθηκαν και - σε ορισμένες περιπτώσεις - διορθώθηκαν, και ο χονδροειδής εσφαλμένος χαρακτηρισμός των εγγυήσεων απορρήτου της Monero εκείνη την εποχή. Η κοινότητα σχολίασε την προεκτύπωση του έργου και πολλές από τις συστάσεις της έφτασαν στην τελική εργασία.

Αλλά τι ακριβώς δεν χαρακτηρίστηκε σωστά; Το γεγονός ότι το Monero δεν είχε τα ελαττώματα που συζητήθηκαν στο έγγραφο για πάνω από ένα χρόνο. Οι συναλλαγές πριν από το 2017 ήταν όντως ευάλωτες σε μια μορφή διαρροής προσωπικών δεδομένων, αλλά κατά τη στιγμή της δημοσίευσης, το Monero είχε αντιμετωπίσει τις περισσότερες από τις ανησυχίες. Για να είμαστε δίκαιοι με τους συγγραφείς, συζητούν τις διορθώσεις του Monero σε μικρό βαθμό, αλλά όχι αρκετά ώστε να επηρεάσουν την επίδραση που είχε στον κύκλο των μέσων ενημέρωσης για τα κρυπτονομίσματα εκείνη την εποχή. Εξ ου και το άρθρο του Wired.

Ενώ μπορούμε να εξετάσουμε το εν λόγω άρθρο του Wired ως κομμάτι εποχής και πόσο αληθές ή αναληθές ήταν εκείνη την εποχή, το γεγονός ότι εξακολουθεί να μοιράζεται σήμερα ως αιτιολογία για το γιατί οι εγγυήσεις απορρήτου της Monero είναι αδύναμες στην πραγματικότητα απαιτεί ανάλυση για το πώς αντέχει το κομμάτι στο παρόν. Δεχόμαστε ευχαρίστως αυτήν την πρόσκληση.

Μια γρήγορη ανάγνωση του άρθρου δείχνει αρκετές εντυπωσιακές γραμμές, όπως «[Τα ευρήματα] δεν πρέπει απλώς να ανησυχούν οποιονδήποτε προσπαθεί να ξοδέψει κρυφά το Monero σήμερα» και ολόκληρος ο τόνος του άρθρου που θεωρεί την έρευνα ως «νέα», βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη δημοσίευση. Η ίδια η ακαδημαϊκή εργασία έχει συστάσεις όπως η προειδοποίηση των χρηστών του Monero για τον ενδεχόμενο συμβιβασμό της ανωνυμίας τους, παρά το γεγονός ότι όχι μόνο αυτές οι συζητήσεις γίνονταν από το 2014, αλλά η κραυγή της κοινότητας ήταν να μην αγοράσουν οι άνθρωποι Monero και ότι ήταν πολύ πειραματικό.

Αλλά τι γίνεται με τις ίδιες τις επικρίσεις; Η πραγματικότητα είναι ότι πολλά ζητήματα με το Monero ως νόμισμα απορρήτου είτε δεν ισχύουν πλέον για το Monero είτε κοινές ανησυχίες με τα νομίσματα απορρήτου ως κατηγορία κρυπτονομισμάτων που βασίζονται σε blockchain. Ας αρχίσουμε να ασχολούμαστε με αυτά.

Μία από τις πιο συχνά αναφερόμενες επικρίσεις για το Monero είναι ότι, λόγω της μονιμότητας και του αμετάβλητου του blockchain, αν μια μελλοντική τεχνολογία καταφέρει να σπάσει το απόρρητο, όλες οι προηγούμενες συναλλαγές του Monero θα αποκαλυφθούν. Με άλλα λόγια, το απόρρητό σας έχει ένα ρολόι.

Δεν μπορούμε να το τονίσουμε αρκετά. Κυριολεκτικά κάθε νόμισμα απορρήτου που χρησιμοποιεί μεθόδους on-chain για συσκότιση και προστασία της ιδιωτικής ζωής έχει αυτό το ελάττωμα, και ωστόσο χρησιμοποιείται συχνά ενάντια στο Monero (ειρωνικά, πολλές φορές ανταγωνίζοντάς τα νομίσματα απορρήτου με το ίδιο πρόβλημα) και χρησιμοποιείται επίσης σε αυτό το άρθρο. Η απάντηση σε αυτήν την κριτική μπορεί να εκπλήσσει ορισμένους, αλλά το Monero μπορεί στην πραγματικότητα να είναι λιγότερο ευάλωτο από άλλα νομίσματα απορρήτου σε αυτό λόγω του γεγονότος ότι έχει μια πολύπλευρη προσέγγιση του απορρήτου.

Το Monero κρύβει εξόδους (αποστολείς), ποσά και δέκτες μέσω τριών διαφορετικών τεχνολογιών, υπογραφών δακτυλίου, RingCT και κρυφών διευθύνσεων αντίστοιχα. Από αυτές, οι υπογραφές δακτυλίου είναι οι πιο αδύναμες και πιο ευαίσθητες τόσο στις σύγχρονες ευρετικές όσο και στις θεωρητικές, μελλοντικές τεχνολογίες που καταστρέφουν την ιδιωτικότητα. Αυτό είναι γνωστό στην κοινότητα του Monero εδώ και χρόνια και η ενεργή έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για τη βελτίωση ή την πλήρη αντικατάσταση του συστήματος υπογραφής δακτυλίου.

Ωστόσο, ακόμα κι αν η υπογραφή του δακτυλίου είχε σπάσει εντελώς, μόνο η αληθινή έξοδος θα αποκαλυπτόταν. ΟΧΙ ο αποστολέας (όπως σε μεμονωμένο), αλλά η έξοδος. Η σύνδεση ενός προϊόντος με μια ταυτότητα δεν είναι αδύνατη, αλλά θα απαιτούσε περισσότερα μεταδεδομένα και πόρους. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το RingCT και η stealth διεύθυνση ΔΕΝ θα αποκαλυφθούν, μειώνει τον αντίκτυπο ακόμη περισσότερο.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο του Wired συζητά ελαφρά τις παραπάνω πληροφορίες στο τμήμα όπου απευθύνθηκαν στον Riccardo 'fluffypony' Spagni για σχολιασμό, αλλά ο χρόνος που του δόθηκε είναι σύντομος και φαίνεται σχεδόν να απομακρύνεται αυτή η κρίσιμη πληροφορία. Η έλλειψη κατανόησης είναι ιδιαίτερα εμφανής όταν προσπαθείτε να συζητήσετε αυτά τα πράγματα με άτομα που μοιράζονται το άρθρο ηθελημένα και μη στη σύγχρονη εποχή.

Μια άλλη κριτική που είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί είναι ο τρόπος με τον οποίο βλέπει ο έξω κόσμος το Monero και πώς σχετίζεται με τον τρόπο με τον οποίο η κοινότητα γύρω από το Monero βλέπει το νόμισμα. Για παράδειγμα, οι αναγνώστες δεν χρειάζεται να κοιτάξουν πιο μακριά από τον τίτλο του ίδιου του άρθρου: «Το αγαπημένο νόμισμα του Dark Web είναι λιγότερο ανιχνεύσιμα από όσο φαίνεται».

Κάθε άτομο που ξοδεύει σημαντικό χρόνο στην κοινότητα του Monero μπορεί να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι η κοινότητα του Monero καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να δείξει πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί το πραγματικό απόρρητο, ακόμη και εις βάρος των προσπαθειών μάρκετινγκ ή υιοθεσίας. Εάν η κοινότητα παρέχει άφθονους πόρους για να συζητήσει με ακρίβεια το νόμισμα και τις ελλείψεις του, κάποια στιγμή, η άγνοια φταίει ο χρήστης που πιστεύει ότι το νόμισμα είναι το μόνο που χρειάζεται για να είναι 100% ιδιωτικό.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είναι προφανές ότι η κοινότητα του Monero λαμβάνει σοβαρά υπόψη τόσο το απόρρητό της όσο και την ειλικρίνειά της σχετικά με τις αδυναμίες και τις επακόλουθες βελτιώσεις. Άρθρα, όπως και το εν λόγω, λείπει εντελώς αυτό το πνεύμα καινοτομίας στο Monero. Παρομοιάζει το Monero με το πλήθος άλλων κρυπτονομισμάτων που κάνουν μεγαλεπήβολες αξιώσεις, με μόνο σκέψη για το κέρδος και για να κυνηγούν αμόρφωτους επενδυτές.

Η πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική. Το Monero έχει πλήρη επίγνωση των αδυναμιών του, επιδιώκει να συνεχίσει να χτίζει για να τις βελτιώσει, να σφίξει τους χαλαρούς αρμούς και να επιτύχει τον πολύ πραγματικό, αλλά πολύ δύσκολο στόχο να δώσει στον κόσμο ένα ιδιωτικό, ανταλλάξιμο κρυπτονόμισμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους, και κάντε τα όλα με τρόπο δίκαιο, αποκεντρωμένο και με γνώμονα την κοινότητα. Ίσως είναι καιρός να αφήσουμε μακριά την εντυπωσιασμό και την κοινή χρήση άρθρων ως μέσο για να αποφύγετε τις τσάντες και να προωθήσετε τους ανταγωνιστές. Ίσως ήρθε η ώρα να πούμε μια άλλη ιστορία.